Informator / zabytki

Izba muzealna powstała w 1967 r. z inicjatywy To-warzystwa Przyjaciół Lanckorony. Mieści się w budynku ocalałym z pożaru w 1868 r. Prezentowane są tu eksponaty z codziennego życia mieszkańców, głównie z początku XX w., wykopaliska z ruin Zamku oraz makieta Rynku lanckorońskiego sprzed tragicznego pożaru. W Izbie mieści się centrum dokumentacyjne Ekomuzeum Lanckorona.

Izba Muzealna im. prof. A. Krajewskiego zaprasza
Sobota - 10.00 - 15.00
Niedziela - 13.00 - 18.00
Bilet normalny - 4.00 zł, Bilet ulgowy - 2.50 zł /grupy zorganizowane, dzieci, młodzież, emeryci i renciści/ .Dodatkowo możliwość następujących zajęć i wycieczek tematycznych:
-"Śladami Konfederatów Barskich" - wycieczka po trasie Konfederatów.
- "Ubiory i zwyczaje szlachty polskiej XVI - XVIIIw." - prelekcja.
- "Życie codzienne dawnych lanckoronian" - zwyczaje, stroje, rzemiosła,narzędzia.
- "Czy wiesz na co patrzysz?" - poznajemy topografię naszego regionu,oraz panoramę z góry lanckorońskiej.
- "Tajemnice dawnej zabudowy Lanckorony" - spacer po rynku i zwiedzanie Izby Muzealnej.
- "Przegląd stylów architektonicznych i ciekawostki kościoła parafialnego w Lanckoronie".Ośrodek Kultury organizuje również warsztaty ceramiczne wraz z prelekcją ohistorii ceramiki.Zajęcia, wycieczki i warsztaty - po wcześniejszym uzgodnieniu terminu i warunków.

Rynek lanckoroński o spadku 9,5% (najbardziej stromy rynek na Szlaku Bursztynowym!) dekorują drewniane domy z lat 1868 - 72, z charakterystycznymi przejazdowymi sieniami, bramami mieczowanymi, miedzuchami, naczółkowo-przyczółkowymi dachami krytymi gontem oraz głębokimi podcieniami, które służyły kupcom do wystawiania towarów w czasie targów i jarmarków.

Wybudowana jest z ciosów kamiennych w 1910 r. - w pięćsetną rocznicę bitwy pod Grunwaldem na miejscu wcześniejszej drewnianej - dla upamiętnienia wygranej potyczki, w jakiej 1 listopada 1769 r. wojska konfederackie po wodzą Kazimierza Pułaskiego starty się z wojskami rosyjskimi.

Wybudowana na przełomie XIX i XX w. powstała w miejscu, gdzie prawdopodobnie zostali pochowani oficerowie konfederacji barskiej po bitwie,jaka rozegrała się 22 czerwca 1771 r. pod Lanckoroną.

Upamiętnia klęskę poniesioną 22 czerwca 1771 r. w bitwie z wojskami rosyjskimi. Poległych Polaków pochowano na placu boju w okolicy krzyża, a otaczający las nazwano Groby ( przed bitwą teren zwany był Droszczyzną) . Według niektórych przekazów oficerów pogrzebano w miejscu gdzie dzisiaj stoi kapliczka św. Anny.

Zamek lanckoroński powstał przed 1359 r. na miejscu dawnego drewnianego gródka strażniczego z XIII w. Był rozbudowywany przez kolejnych tenutariuszy ziem lanckorońskich. Otoczony fosą, wyposażony w most zwodzony, obejmował dziedziniec, kaplicę zamkową i pomieszczenia gospodarskie. Podobno istniały też tajemne podziemne przejścia łączące Zamek z Rynkiem lanckorońskim.
Zamek byt jednym z głównych punktów oporu konfederatów barskich. Po konfederacji zamek zajęli Austriacy, którzy zamienili go na więzienie i koszary. Popadł w ruinę na przełomie XVIII i XIX w., głównie wskutek dzikiej rozbiórki. W 1999 r. ruiny Zamku lanckorońskiego zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury i Natury UNESCO w ramach manierystycznego parku krajobrazowego w Kalwarii Zebrzydowskiej.

Budynek austro- węgierskiej poczty konnej z 1780 r. służył do przeprzęgania koni i krótkiego wypoczynku podróżnym udającym się do Wiednia. Był tu zajazd, hotel, restauracja, skład win węgierskich, posterunek policji i areszt. Do Starej Poczty zawitał nawet Fryderyk Chopin w czasie podróży z Krakowa do Wiednia, który zachwycał się architekturą budynku i urokami okolicy. Poczta zbudowana jest na naturalnym spadku terenu, stąd od frontu budynek jest parterowy, od tyłu zaś - dwukondygnacyjny. Kondygnacja dolna obejmuje przesklepione piwnice. W tyle budynku znajduje się galeria arkadowo- filarowa o trzech efektownych arkadach na parterze i pięciu na piętrze.

Datowany na XVI - XVIII w. został w XIX stuleciu rozbudowany. Przy dworze istniała gorzelnia - wielkiej sławy Fabryka Wódek Zdrowotnych i Likierów arcyksięcia Rainera Habsburga produkująca Jarzębiak Izdebnicki. Zespół parkowy składa się z parku krajobrazowego typu angielskiego, sadu i dawnego warzywnika oraz parku leśnego. Obecnie mieści się tu Dom Pomocy Społecznej.

Pochodzi z początku XIX w. Składa się z dworu, który zachował swoją oryginalną bryłę i formę, oraz zabudowań gospodarczych obecnie znajdujących się w ruinie. Dwór postawiła rodzina Lewakowskich. Do prac rolniczych zatrudniano okoliczną ludność. Obecnie w dworze mieści się szkoła podstawowa.